Jesteś dziurawym wiadrem?

Można cię chwalić do schrypnięcia za wszystko, co robisz dobrze, a robisz przecież niejedno - zareagujesz "taa, dzięki, no może, ale..." i zupełnie ci się to nie wczyta. Bo przecież niezależnie od tego, jak świetne rzeczy zrobisz i ile za nie usłyszysz pochwał, tak naprawdę myślisz tylko o swoich porażkach i o tym, czy wystarczająco dobrze je ukrywasz. I o wiele lepiej od najszczerszych słów uznania kręci cię to, żeby zauważyć i skrytykować porażki cudze. Choćby po cichutku.
Emocjonalnie jesteś dziurawym wiadrem - ile by wody w nie nie wlać, zawsze po chwili będzie puste. I błoto naokoło.

O kolei

Bardzo pozytywne ostatnio doświadczenia z Kolejami Dolnośląskimi (oraz całkiem inne doświadczenia z Kolejami Niedolnośląskimi) skłaniają mnie do spisania takiej historyjki ze studiów.
Lektorat z angielskiego prowadził przez pewien czas native, a konkretnie - inżynier od konstrukcji ciężkich ze Seattle, bez szczególnego przygotowania pedagogicznego, który na zajęciach opowiadał po prostu o tym, na czym się znał. Nie pamiętam już jakim tropem poszło w stronę rozchodzenia się dźwięku w metalach i opowieści "...so when a cowboy wants to know if the train is coming, he puts his ear to a railway track..." - co pewien kolega skomentował:
IN EUROPE, WE USE TIMETABLES.

Teoria Pudeł

Dawno miałam spisać Teorię Pudeł w Ciemnym Korytarzu.

Masz w życiu / w głowie ciemny korytarz, przez który musisz przechodzić parę razy dziennie (tygodniowo, rocznie). W korytarzu stoją pudła, o które za każdym razem się wywalasz - albo przynajmniej solidnie walisz w piszczel - i mówisz: o kurwa, znowu te pudła!
Z Ważnych Przyczyn (TM) w korytarzu nie da się zainstalować oświetlenia, no a jakoś tak wychodzi, że za każdym razem zapominasz zabrać latarkę. Nie ma co pytać o tak szalone posunięcie, jak POSPRZĄTANIE KORYTARZA, to znaczy wywalenie zbędnych pudeł i ustawienie reszty pod ścianami, bo przecież nie masz czasu na takie rzeczy, wcale tam tak często nie chodzisz, a w ogóle to ludzie nie sprzątają korytarzy i żyją, po co wydziwiać.
I nie mówmy o tych siniakach na goleni, podbitym oku i szramach na policzku, dobrze?!

PS. A ze mną bywa tak, że największe, najbardziej gratne pudło wywlokę sobie na środek przejścia i jeszcze pomaluję w kwiatki i serduszka i TO JEST MOJE PUDŁO i nie dam go ruszyć!!!

Crawl of life

1. Występować na WOŚP.
2. Kibicować przyjaciołom występującym na WOŚP.
3. Podpisywać dziecku zgodę na wolontariat na WOŚP.
4. Zostać beneficjentem WOŚP na oddziale geriatrycznym.

Kuchnia to nie IT, w kuchni trzeba myśleć

Chyba już mogę się przyznać.
W finalnej fazie przygotowań do Wigilii wlałam pół szklanki roztopionego miodu do gara z barszczem zamiast do kutii, po czym zamaskowałam to sokiem z 2 cytryn i łyżką pieprzu.